Kara Haber

Bulut Aras 1
Masal Işık 2
Aslan Miraç 3
Funda Peri 4
Fadime Nefes 5

Beş İsim
Beş çocuk.
Beş Nefes
Beş Can
Beş evlat
Beş Vatan evladı
Beş Melek.

Anne hurda toplayıcı ve uyarıcı kullanıyor “muş” — Bu bir iddia.
Baba mahkum. Neden mahkum?
Ne suç işlemiş olabilir diye araştırdım.
Bahis mi oynamış, kara para mı saklamış, vergi mi kaçırmış?
İhaleye fesat mı karıştırmış?
Öksüz, dul…
Ne çalmış ya da ne satmış?
Hırsızlık suçundan içerideymiş işte;
hırsızlığın büyüğü küçüğü olmaz.

Bu hayatta hiçbir zaman:
“Bir kereden bir şey olmaz” demeyeceksin!
“Allah, bizi de zenginlikle sınıyor” demeyeceksin!
Daha bir sürü şey var söylenmemesi gereken ama söylüyoruz işte…

Bir yerde okumuştum:
“Çalacaksan büyük çalacaksın ki içeride yatmayasın, her şeyi satın alasın” diye.
Baba suçlu, anladık.
Anneyi tam anlayamadık henüz…
Devlete çocukları neden vermedi?

Verse suç.
Vermese suç.
Kaçsa suç.
Dursa suç.
Evlatlık verse suç.
Vermese suç.

Suç
Suç
Suç
Suç
Suç
Suç kardeşim, suç!

Tek suçsuz bu çocuklar, bu evlatlar, bu meleklerdi.
Uçup gittiler, kanatlarını çırpa çırpa, nefeslerini kara duman kapatabilse de,
onlar sevinç içinde, çocuk çığlıklarıyla uçup gittiler; çirkef, pislik, ahlaksızlık, hayasızlık ve bağnazların arasından.
Tıpkı Leyla’lar, Narin’ler gibi…
Tek farkları taciz yok “tur” inşallah.

Bu sabahki uyanış şeklim buydu…
Akşam başka bir manşetle girecektim makaleme.
Sabah çok zorlandım her zaman olduğu gibi yine…
Nasıl yazsam, ne yazsam, acıtmadan usulca dokunursam zarar almadan diye…

Muhtardan başlamak istedim aslında ilk önce!
Kaymakam yardımı var mesela…
Belediyeler.
Şu şarkıcılara ödenen paralar diyorum…
Devlet yardımı yeterli mi peki?
Bu çocukların porsiyonlarından ne olacak ki hem…

Ama olanlar oldu!
Beş dünya tatlısı küsüp gittiler.

Bir şey geldi aklıma; mesela diyorum ki anne, “bez reklamı sponsor falan isteseydi,” diyorum, ya da mama…
Yok, olmaz bu mümkün değil gördüğüm kadarıyla.
Ses getirmez, falanca, filanca oyuncu anne kadar.

En çok beynimi didikleyen şu: baba suçlu içeride, anne bağımlıysa eğer neden çocuklar hala annede!
Anneyi tedavi için almadılar hastaneye.
Boş konuşuyorum yine…
Allah aldı emanetlerini, hepsi bu…

Yaşasaydılar çil yavrusu gibi dağılacaklardı belki de.
Bense acımı böyle hafifletmeye çalışıyorum işte!
Kimse bana Hz. Ömer’in adaletinden bahsetmesin!

Aslında bugün oynanan bahisten bahsedecektim. Ortaç/Erbil hikayesinden.
Sahi, onlar ev hapsi aldılar değil mi?
Ben de zaman zaman kendime ev hapsi veriyorum.
Ülkemde havalar soğuduğunda ve kalbim üşüdüğünde…

Vicdanınıza el dokundurmayın lütfen,
Canınız yanar.
5 Melek beni yaktı…
Bende kalın, çünkü benim vicdanım cebimde değil, kalbimde…

Sevgiler…